"ဆန္တစ္အိတ္ကေပးေသာအေတြး.."

သားကမနက္ေက်ာင္းမသြားခင္အိမ္ကအထြက္မွာေျပာသြားတယ္..။
"ညေနက်ရင္ဆန္ယူလာမယ္.."
အဲဒါပဲေျပာသြားေတာ႔..ဟင္..ဘာပါလိမ္႔...ေက်ာင္းသြားတာဘယ္ကဆန္ကရမွာမို႔လို႔လဲေပါ႔ေလ..။
ညေနက်ေတာ႔ေက်ာင္းသြားတဲ႔အိတ္ထဲကဆန္အိတ္ကေလးတစ္အိတ္ကိုထုတ္ေပးတယ္..။
"ေရာ႔..မားမာ..ခိုရွိဟီကာရီဆန္သစ္.."
"အံမယ္..ရွင္ကဒါဘယ္ကယူလာရျပန္တာတံုး..??"
"ဘယ္ကမွယူမလာဘူး..ေက်ာင္းသားေတြတစ္ေယာက္တစ္အိတ္ရတာေလ..ဇြန္လတံုးကနီအိဂါတာျမိဳ႕မွာလယ္ကြင္းဆင္းေလ႔လာေရးလုပ္တံုးကသားတို႔စိုက္ခဲ႔တဲ႔စပါးကရတဲ႔..ဆန္.."
ၾကည္႔စမ္း..ၾကည္႔စမ္း..ေကာင္းလိုက္တဲ႔စနစ္ပါလားကြယ္တို႔...ျမိဳ႕ကကေလးေတြကိုလယ္ယာလုပ္ငန္းနားလည္ေအာင္လက္ေတြ႕ကြင္းဆင္းခိုင္း..ပညာလည္းရ..ဗဟုသုတလည္းရ..အလုပ္ရဲ႕တန္ဖိုးကိုလည္းနားလည္..လယ္သမားေတြရဲ႕ဘဝကိုလည္းနားလည္...။
ကေလးေတြကိုပညာရေအာင္သာလယ္ကြင္းထဲဆင္းခိုင္းတာ..အလုပ္ဒီေလာက္တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္လုပ္နိုင္ခဲ႔ၾကမယ္မထင္ပါဘူး..။ ဒါေပမယ္႔လည္းကေလးေတြကူညီခဲ႔ၾကလို႔ျပန္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဆိုတဲ႔အေနနဲ႔ေရာ..အမွတ္တရအတြက္ပါေက်ာင္းသားလူေစ႔တက္ေစ႔ကိုျပန္လက္ေဆာင္ေပးတာ..။ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ..တစ္အိတ္ခ်င္းသပ္သပ္ရပ္ရပ္ေလး..။ေကာင္းလိုက္တဲ႔ပညာေရးစနစ္..။
ဆန္တစ္ကီလိုအိတ္ကေလးကခ်က္စားရင္သံုးခါေလာက္ခ်က္စားရင္ကုန္မွာေပမယ္႔..ကေလးေတြအေပၚမွာထားတဲ႔ေစတနာနဲ႔လုပ္ရပ္ကိုေႏြးေထြးစြာခံစားမိတယ္..။ အဲဒီလိုမသိမသာလုပ္ရပ္ကေလးေတြကပဲ..ကေလးေတြရဲ႕moralityကိုပိုမိုျပီးေကာင္းမြန္လာေစတယ္လို႔ထင္တယ္..။
ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းရယူလိုစိတ္ကိုကင္းေဝးေစတယ္..။
အမ်ားနဲ႔ဝိုင္းဝန္းလုပ္ေဆာင္ၾကရင္းကရလာတဲ႔အသီးအပြင္႔ကိုအမ်ားကေဝမွ်စားၾကတယ္ဆိုတဲ႔..ဘာမွမထူးဆန္းေသာအေၾကာင္းအရာတစ္ခုကိုအခ်ိန္ေတြေပး..ေနရာေတြေပးျပီးကေလးေတြဦးေနွာက္ထဲကိုေရာက္ေအာင္ထည္႔တယ္..။
စာရြက္မွာေရးထားတာကိုသေဘာေလာက္ဖတ္..အလြတ္ျပန္ေရးရတဲ႔ပညာေရးမဟုတ္ဘူး..။ ေစ႔ေစ႔စပ္စပ္လမ္းေၾကာင္းခ်ထားတဲ႔ပညာေရး..။
ထိုပညာေရးကိုအလြန္ပင္သေဘာက်မိပါတယ္..။

新潟の皆様、誠にありがとうございました。
*ယုမိကို*

Credit to > Phyu San