Sunday, September 7, 2014

ဣတၳိယႏြယ္ဝင္ သိေစခ်င္ - သားအိမ္က်ျခင္း

သားအိမ္က်ျခင္းကို ေဆးပညာေဝါဟာရအားျဖင့္ GENITAL PROLAPSE ဟုေခၚ၏။ သားအိမ္ႏွင့္ေမြးလမ္းေၾကာင္း ေအာက္ဘက္သို႔ ေနရာေရြ႔ကာ ဆင္းသက္လာျခင္းကို ဆိုလို၏။
သားအိမ္က်ျခင္းကို ေရာဂါအႏုအရင့္ေပၚမူတည္၍ သံုးမ်ိဳးသံုးစား ခြဲျခားထား၏။ ပထမအုပ္စုကို First Degree-ဟု သတ္မွတ္ထား၏။ ၄င္းအုပ္စုတြင္ သားအိမ္သည္ အနည္းငယ္ ေရြ႔ေနေသာ္လည္း သားအိမ္ေခါင္းဝသည္ ေမြးလမ္းေၾကာင္းအတြင္း၌သာ ရွိေန၏။

ဒုတိယအုပ္စုကို Second Degree ဟု သတ္မွတ္ထား၏။ ၄င္းအုပ္စုတြင္ လူနားသည္ မတ္တတ္ရပ္လွ်င္ေသာ၄င္း၊ အားစိုက္လွ်င္ေသာ္၄င္း သားအိမ္ေခါင္းသည္ မိန္းမကိုယ္အဝ၌ ျပဴထြက္လာ၏။

တတိယအုပ္စုကို Third Degree ဟု သတ္မွတ္ထား၏။ ၄င္းအုပ္စုတြင္ သားအိမ္တခုလံုးသည္ မိန္းမကိုယ္အဝမွ အျပင္သို႔ ေရာက္ေန၏။

သားအိမ္က်ျခင္းႏွင့္အတူ အျခားကိုယ္တြင္း အဂၤါအစိတ္အပိုင္းမ်ားလည္း လိုက္ပါေနရာေရြ႔တတ္၏။ ဆီးလမ္းေၾကာင့္ေအာက္ပိုင္း ေနရာေရြ႔ပါက Urethrocele ဟုေခၚ၏။
သားအိမ္ေနရာေရြ႔ပါက Cyatocele ဟုေခၚ၏။
အစာေဟာင္းအိမ္ ေနရာေရြ႔ပါက Rectocele ဟုေခၚ၏။
အူမ်ားေနရာေရြပါက Enterocele ဟုေခၚ၏။

သားအိမ္က်ျခင္းေၾကာင့္ ေနာ္ကဆက္တြဲ ဆိုးက်ိဳးမ်ား ျဖစ္ေပၚလာတတ္၏။ ၄င္းတို႔မွာ---
(က) ေမြးလမ္းေၾကာင္း ေျပာင္းလဲျခင္း။
(ခ) ေမြးလမ္းေၾကာင္း အနာျဖစ္ျခင္း။
(ဂ) သားအိမ္ေခါင္း ႀကီးထြားျခင္း။
(ဃ) ဆီးလမ္းေၾကာင္း ပိတ္ဆို႔ျခင္း။
(င) ဆီးလမ္းေၾကာင္း ပိုးဝင္ျခင္း။
(စ) ေမြးလမ္းေၾကာင္း ေသြးျပည့္လွ်ံျခင္းႏွင့္ ျပန္မဝင္ႏိုင္ျခင္း။
(ဆ) သားအိမ္ေခါင္းဝႏွင့္ ေမြးလမ္းေၾကာင္း ကင္ဆာျဖစ္ျခင္း။
(ဇ) ေမြးဖြားစဥ္ ခက္ခဲျခင္းတို႔ ျဖစ္ပါသည္။

ေမြးလမ္းေၾကာင္းသည္ မိန္းမကိုယ္ဝမွတဆင့္ ျပင္ပသို႔ေရာက္ေနသျဖင့္ ျပင္ပေလႏွင့္ ထိေတြ႔ေနရ၏။ ၄င္းျပင္ မၾကာခဏ ပြန္းပဲ့တတ္၏။ ထိုအခါ ေမြးလမ္းေၾကာင္းေပၚတြင္ ဖံုးအုပ္ထားေသာ အက္ဝီသီလွ်ံ အလႊာသည္ ထူလာကာ Keratin ျဖင့္ ဖံုးအုပ္ျခင္းခံရ၏။ ၄င္းအေျခအေနကို ေဆးပညာေဝါဟာရအားျဖင့္ Keratinization or Vagina ဟုေခၚ၏။

ေမြးလမ္းေၾကာင္းသည္ ျပင္ပေရာက္ေနသျဖင့္ မၾကာခဏ အဝတ္ႏွင့္ေသာ္၄င္း၊ ေပါင္ႏွင့္ေသာ္၄င္း ပြတ္တိုက္မိ၏။ ထိုအခါ ေမြးလမ္းေၾကာင္းေပၚတြင္ အနာျဖစ္လာ၏။ ထိုအနာသည္ ေမြးလမ္းေၾကာင္း၏
ေအာက္ဆံုး သို႔မဟုတ္-သားအိမ္ဝေအာက္ဆံုးတြင္ ရွိေနတတ္၏။ ထိုေနရာတြင္ ေသြးလည္ပတ္မႈႏႈန္း နည္းပါးျခင္းေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ဖြယ္ရွိ၏။ ဤကဲ့သို႔ အနာျဖစ္ျခင္းကို ေဆးပညာေဝါဟာရအားျဖင့္ Decubitalulceration ဟု ေခၚ၏။

သားအိမ္ႏွင့္ေမြးလမ္းေၾကာင္း ေအာက္ပိုင္း ေလွ်ာဆင္းလာေသာအခါ Supravaginal cervix ဟုေခၚေသာ သားပိမ္ေခါင္းအထက္ပိုင္းသည္ ဆြဲဆန္႔ျခင္းခံရ၏။ ထိုအခါ ၄င္းအစိတ္အပိုင္းသည္ ရွၿ္ထြက္လာ၏။ ထိုသိုပရွည္ထြက္လာျခင္းကို Elogation of The Supravaginal Cervix ဟုေခၚ၏။ ၄င္းျပင္ သားအိမ္ေခါင္းဝသည္ ေရႏွင့္ေသြးမ်ားျဖင့္ ျပည့္ေနတတ္၏။ ၄င္းကို Congestion and Oddema ဟုေခၚ၏။ ၄င္းအျခင္းအရာမ်ားအားလံုးကို စုေပါင္း၍ Hypertrophy or The Cervix ဟုေခၚ၏။

ဆီးအိမ္ေနရာေရြ႔လာပါက Cystocele ဟုေခၚ၏။ ၄င္းကဲ့သို႔ျဖစ္ေပၚလာလွ်င္ ဆီးညႇစ္၍သြားေသာအခါ ဆီးျပြန္ေအာက္ပိုင္း ေကြးေကာက္ကာ ဆီးလမ္းေၾကာင္း ပိတ္ဆို႔သျဖင့္ ဆီးသြားရာ၌ ခက္ခဲလာ၏။
URETER ဟုေခၚေသာ ဆီးပို႔ျပြန္ေအာက္ပိုင္း ေကြးေကာက္ကို တြန္းေျပာင္းလာမႈေၾကာင့္ ဆီးလမ္းေၾကာင္း ပိတ္ဆို႔လာ၏။ ထိုအခါ ေရမ်ား စုေဝးမႈေၾကာင့္ ဆီးပို႔ျပြန္ႏွင့္ ေက်ာက္ကပ္ေဖာင္းကားလာ၏။ ၄င္းတို႔ကို HYDROURETER AND HYDRONHPHROSIS ဟုေခၚ၏။ ထိုကဲ့သို႔ ဆီးလမ္းေၾကာင္းပိတ္ဆို႔ျခင္းကို OBSTRUCTIVELESIONS OF THE URINARY TRACT ဟုေခၚ၏။

CYSTOCELE ျဖစ္ေပၚလာေသာအခါ ဆီးသြားရာ၌ ဆီးကို ကုန္စင္ေအာင္ မထုတ္ပစ္ႏိုင္ေပ။ ထိုသို႔ ဆီးက်န္ေနသည့္အတြက္ ေရာဂါပိုးမႊားမ်ား ဝင္ေရာက္ရန္ အေျခအေနေကာင္း ျဖစ္၏။ ထိုအခါ ပိုးဝင္၍ ဆီးအိမ္ေရာင္ျခင္း ျဖစ္လာတတ္၏။ ထိုမွတဆင့္ ပိုးမႊားပ်ံ႔ႏွံ႔သြားပါက ဆီးလမ္းေၾကာင္းအထက္ပိုင္းအထိ ေရာက္သြားတတ္၏။ ဆီးအိမ္ေရာင္ျခင္းကို CYSTITIS ဟုေခၚ၏။ ဆီးပို႔ျပြန္ေရာင္ျခင္းကို PYELITIS AND PYELONEPHRITIS ဟုေခၚ၏။ ဆီးလမ္းေၾကာင္းတခုလံုး ေရာင္ရမ္း၍ ပိုးဝင္ျခင္းကို INFECTION OF URINARY TRACT ဟုေခၚ၏။

ျပင္ပသို႔ကၽြံထြက္ေနေသာ သားအိမ္ေခါင္းဝႏွင့္ ေမြးလမ္းေၾကာင္းတို႔သည္ တခါတရံ ေသြးမ်ားႏွင့္ေရမ်ား အလြန္အမင္းျပည့္လွ်ံကာ ေဖာင္းကားေနတတ္၏။ ထိုသို႔ေဖာင္းကားေနမႈေၾကာင့္ အတြင္းသို႔ျပန္သြင္း၍ မရဘဲ ရွိေနတတ္၏။ ထိုသို႔ ျပန္သြင္း၍ မ၇ေသာအေျခအေနကို INCARCERATION OF THE PROLAPSE ဟုေခၚ၏။

သားအိမ္က်ျခင္းေၾကာင့္ သားအိမ္ေခါင္းဝႏွင့္ ေမြးလမ္းေၾကာင္းတို႔သည္ မၾကာခဏ အနာျဖစ္ျခင္း၊ မၾကာခဏ ပြတ္တိုက္မိျခင္း၊ မၾကာခဏ ဒဏ္ရာရျခင္းတို႔ရွိေသာ္လည္း သားအိမ္ေခါင္းဝႏွင့္ ေမြးလမ္းေၾကာင္းတိုပတြင္ ကင္ဆာျဖစ္ပြားျခင္းကို လြန္စြာေတြ႔ရခဲ၏။ ကင္ဆာျဖစ္ပြားႏႈန္း လြန္စြာနည္းပါးေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရ၏။

သားအိမ္က်ျခင္းေၾကာင့္ ထိုလူနာသည္ ကိုယ္ဝန္ရွိလာေသာအခါ အခက္အခဲၾကံဳရတတ္၏။ သားအိမ္ ႀကီးထြားလာျပီး ဖိထားျခင္းေၾကာင့္ ကိုယ္ဝန္ရွိစဥ္ သားအိမ္က်ျခင္း ပိုမိုဆိုးဝါးလာတတ္၏။ ကိုယ္ဝန္ရလာေသာအခါ သားအိမ္က်ျခင္း ျပန္လည္ေလ်ာ့ပါးသြား၏။ လေစ့၍ ေမြးဖြားေသာအခါ
ျပင္ပေရာက္ေနေသာ သားအိမ္ေခါင္းဝမွပင္ ကေလးကို ေမြးရေလ့ရွိ၏။

သားအိမ္ကို ေအာက္သို႔ ေလွ်ာမက်ေစရန္ သဘာဝအေလ်ာက္ ထိန္းပင့္ မ,ထားေသာအရာမ်ား ရွိ၏။ ခႏၶာေဗဒ သေဘာတရားအရ ေလ့လာပါက ၄င္း ပင့္မ,ထားေသာအရာမ်ားမွာ LIGAMENT ဟုေခၚေသာ အရြတ္ပိုင္းမ်ား ျဖစ္ၾက၏။ ၄င္းအရြတ္ပိုင္းမ်ားမွာ RPUND LIGAMENT UTEROSACRAL LIGAMENT BROAD LIGAMENTS AND THEIR CELLUCAR TISSUE မ်ား ျဖစ္ၾက၏။ ၄င္းအရြတ္ပိုင္းအမ်ားက သားအိမ္ကို ပင္မ, ထားၾက၏။

ေမြးလမ္းေၾကာင္းကို ပင့္မ,ထားေသာ အဂၤါမ်ားမွာ CARDINAL LIGAMENTS LEVATOR ANITRIANGUCAR LIGAMENT PERINEAL MUSCLE PUBOCERVICAL FASCIA PERINEAL BODY ႏွင့္ RECROVAGANIL FASCIA တို႔ျဖစ္ၾက၏။

သားအိမ္က်ေနေသာ လူနာမ်ားတြင္ ၉၅-ရာခို္င္ႏႈန္းက ကေလးမ်ားမ်ား ေမြးဖူးေသာ လူနာမ်ား ျဖစ္ၾက၏။ ကေလးမ်ားစြာ ေမြးျခင္းသည္ သားအိမ္က်ျခင္းႏွင့္ ဆက္စပ္မႈရွိေန၏။ သားအိမ္ႏွင့္ ေမြးလမ္းေၾကာင္းတို႔အား ပင့္မ,ထားေသာ အဂၤါအစိတ္အပိုင္းတို႔တြင္ အားနည္းမႈျဖစ္ေပၚေစပါက သားအိမ္က်ရန္ အလားအလာမ်ား၏။

  ေအာင္(ေဆး-၁)
(ရုပ္ရွင္ အျမဳေတ ၂၀၀၆-ခု ဒီဇဘၤာ)

============

မဂၤလာသတင္းစဥ္

No comments:

Post a Comment