"ေနာက္တစ္ခါ လာျပန္ခ်ည္ေသး"
က်ဳံးေဘးမွာ ဓားနဲ႔အခုတ္ခံရတဲ့ လူငယ္ေနာက္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ရင္ဖြင့္သံကုိ ျပည္သူ႔ဆႏၵဂ်ာနယ္ ျပည္သူ႔အသံက႑မွာ ထပ္ေတြ႔ရလုိ႔ ထပ္မံတင္ျပလုိက္ပါတယ္။ ဒါက တတိယေျမာက္ေပါ့.......
ကၽြန္ေတာ့္နာမည္ စည္သူေအာင္ပါ။ (၂၀.၇.၂၀၁၃) ည၈နာရီခြဲအခ်ိန္ေလာက္မွာ က်ဳံးေဘးမွာ ဓားနဲ႔ အခုတ္ခံခဲ့ရပါတယ္။ က်ဳံးေဘးမွာ ည ည ဆုိင္ကယ္သမားတစ္စုက ေရွ႕ကသြားေနတဲ့ ဆုိင္ကယ္ေနာက္ကုိလုိက္ျပီး ဓားနဲ႔ခုတ္တယ္ဆုိတဲ့ သတင္းကုိ ႀကားေနတာႀကာပါျပီ။ အခုတ္ခံရတဲ့သူေတြလည္း ေတြ႕ဖူးခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ရပ္ကြက္ထဲမွာတင္ က်ဳံးေဘးမွာ ဓားနဲ႔အခုတ္ခံရသူ ၈ဦးေလာက္ ရွိပါတယ္။ အားလုံး ဒီလ(၂၀၁၃၊ ဇူလုိင္လ)ထဲမွာပဲ ျဖစ္ခဲ့ႀကတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ဓားနဲ႔အခုတ္ခံရတဲ့အေတြ႔အႀကဳံကေတ
ဓားနဲ႔ခုတ္တဲ့လူေတြက ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ဘာရန္ညိွဳးမွ မရွိပါဘူး။ တစ္ခါမွလည္း မျမင္ဖူးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔ မ်က္ႏွာေတြကုိေတာ့ ေနာက္တစ္ခါျမင္ရင္ ကၽြန္ေတာ္မွတ္မိပါတယ္။ သူတုိ႔ဟာ ေဆးေပါက္ေနပုံ၊ အရက္မူးေနပုံ လည္း မရပါဘူး။ သက္သက္မဲ့ကုိ ေတြ႕ရာလူကုိ ခုတ္မယ္ဆုိတဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ ေသြးေအးေအး လုိက္ခုတ္ေနႀကပုံပါ။ သူတုိ႔အသုံးျပဳတဲ့ ဆုိင္ကယ္အမ်ိဳးအစားကုိလည္း ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ SCOOPYI အမ်ိဳးအစား ဆုိင္ကယ္မ်ားျဖစ္ပါ တယ္။ မႏၱေလးမွာ လူတုိင္းလုိလုိ ဆုိင္ကယ္စီးေနႀကရာမွာ ၂သိန္းမွ ၂သိန္းခြဲ၊ ၃သိန္းတန္ ဆုိင္ကယ္မ်ားကုိသာ အစီးမ်ားႀကပါတယ္။ SCOOPYI အမ်ိဳးအစား ဆုိင္ကယ္ဟာ ၁၃သိန္းမွ ၁၅သိန္းအထိ တန္ေႀကးရွိပါတယ္။ ေတာ္ရုံ တတ္ႏုိင္တဲ့သူမ်ား မစီးႏုိင္ပါဘူး။ ဓားနဲ႔အခုတ္ခံရသူတုိင္းရဲ႕ ျပန္ေျပာျပခ်က္ေတြအရ ဓားနဲ႔လုိက္ခုတ္သူေတြ သုံးတဲ့ ဆုိင္ကယ္အမ်ိဳးအစားဟာ SCOOPYI အမ်ိဳးအစားေတြခ်ည္းျဖစ္ေနပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္အေတြ႔အႀကဳံကုိ ဆက္ရရင္ေတာ့ ဓားနဲ႔အခုတ္ခံရ ျပီးျပီးခ်င္း ထြက္ေျပးသြားတဲ့ သူတုိ႔ေနာက္ကုိ ကၽြန္ေတာ့္ဆုိင္ကယ္နဲ႔ လုိက္ပါတယ္။ လက္က ဓားဒဏ္ရာကုိ ဂရုမစိုက္ပဲ အမ်ားနဲ႔တစ္ေယာက္ျဖစ္ေပမယ့္ ေသခ်င္ ေသေပေစ၊ ဒီေကာင္ေတြ ဘယ္သူေတြျဖစ္တယ္ဆုိတာ သိရရင္ ျပီးေရာ.. ဆုိတဲ့စိတ္နဲ႔ လုိက္ခဲ့တာပါ။ သူတုိ႔အုပ္စုက ဆုိင္ကယ္ (၃)စီး၊ လူ (၉)ေယာက္ပါ။ သူတုိ႔ကလည္း အုပ္စုလုိက္ အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႔ ေမာင္းေျပးႀကတယ္။ တိရိ စၦာန္ ဥယ်ာဥ္အေနာက္ဘက္လမ္းကေန မႏၱေလးေတာင္ကုိ ပတ္ေျပးတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္လည္း မ်က္ေျချပတ္မခံပဲ ေနာက္ က တရႀကမ္း လုိက္ခဲ့ပါတယ္။ က်ဳံးအေရွ႕ဘက္လမ္းျဖစ္တဲ့ ၆၆လမ္းအတုိင္း လုိက္ခဲ့ရာမွာ ၂၆လမ္း(က်ဳံးေတာင္ ဘက္)ကုိ ခ်ိဳးသြားႀကပါတယ္။ အဲဒီလုိ ၂၆လမ္းအတုိင္း သြားရင္းက ၆၇လမ္းနဲ႔ ၆၈လမ္းႀကားအေရာက္မွာ ေရွ႕က ဆုိင္ကယ္နဲ႔သြားေနသူတစ္ဦးကုိ ထပ္ျပီး ဓားနဲ႔လွမ္းခုတ္ပါေသးတယ္။ အဲဒီေနာက္ သူတုိ႔ကုိ မ်က္ေျချပတ္သြားခဲ့ ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အဲဒီက်မွ ဒဏ္ရာ သိပ္နာလာတာကုိ သတိထားမိျပီး အိမ္ကုိျပန္လာခဲ့ပါတယ္။ အိမ္ကုိ အက်ိဳးအေႀကာင္းေျပာျပျပီး အရပ္ထဲက ေဆးခန္းကုိသြားေတာ့ ေဆးခန္းက ဒဏ္ရာျပင္းထန္လုိ႔ဆုိျပီး ေဆးရုံကုိ သြားဖုိ႔ ညႊန္ႀကားခဲ့ပါတယ္။
ေဆးရုံကုိေရာက္ေတာ့ ဒီတစ္လ(ဇူလုိင္လ)ထဲမွာတြင္ က်ဳံးေဘးမွာ ဓားခုတ္ခံရလုိ႔ ဒဏ္ရာရလာတဲ့ လူနာ ေပါင္း တစ္ရာေက်ာ္ျပီဆုိတဲ့သတင္းကုိ ေဆးရုံကေန ႀကားခဲ့ရပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ မခံခ်င္ျဖစ္မိတာက မႏၱေလးဆုိတာ ျမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးပါ။ က်ဳံးဆုိတာလည္း ျမိဳ႕လည္ေခါင္ က အထင္ကရေနရာႀကီးတစ္ခုပါ။ အဲဒီလုိေနရာမွာ ညတုိင္းလုိလုိ ဓားခုတ္မွဳေတြျဖစ္ေနတယ္။ ရမ္းကားတဲ့လူတစ္စု က ေတြ႕ရာလူကုိ ရန္ညိွဳးမရွိပဲ ေသြးေအးေအးနဲ႔ ဓားနဲ႔လုိက္ခုတ္ေနတယ္။ ခံရတဲ့သူေတြကလည္း တခ်ိဳ႕ ရဲစခန္းကုိ တုိင္ႀကတယ္။ အခုတ္ခံရတဲ့သူေပါင္းလည္း မနည္းေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခါမွလည္း မိတယ္လုိ႔ မရွိဘူး။
ကၽြန္ေတာ္လည္း အမွတ္(၂)ရဲစခန္းမွာ အမွဳဖြင့္ထားပါတယ္။ ဒီေန႔ထိ ဘာမွေတာ့ မထူးေသးပါဘူး။
ျပည္သူ႕ရဲေတြက ဒီလုိ ရမ္းကားေနတဲ့လူေတြကုိ အေရးမယူေတာ့ဘူးလား။ ဖမ္းမိေအာင္ မႀကိဳးစားေတာ့ဘူး လား။ ဘာျဖစ္လုိ႔ မဖမ္းမိရတာလဲ။ လူရမ္းကားေတြက စံနစ္တက်ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ ရဲတပ္ဖြဲ႕ႀကီးထက္ ပုိျပီး ေတာ္ေန လုိ႔လား။ သင္တန္းအမ်ိဳးမ်ိဳးတက္၊ အမ်ိဳးမ်ိဳးေလ့က်င့္ထားတဲ့ ျပည္သူ႔ရဲေတြထက္ ပုိျပီး အရည္အခ်င္းရွိေနလုိ႔လား။ အဲဒါေႀကာင့္ ဖမ္းမမိတာလား။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အလွမ္းမမီတဲ့ တျခား လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ေတြမ်ား ရွိေနလုိ႔လား။ စဥ္းစား စရာပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕အေတြ႔အႀကဳံကုိ ရင္ဖြင့္တင္ျပလုိက္ရပါတယ္။
No comments:
Post a Comment